ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جناب آقای علی مطهری سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
از آنجا که شما در مرقومهی خود مطالبی را به بنده نسبت دادهاید که صحیح نبوده، و ضمن آن برخی از دیدگاههای خود دربارهی ولایت فقیه را که قابل نقد میباشد، بیان فرمودهاید، به این وسیله نکاتی را در پاسخ به فرمایشات جنابعالی متعرض میشوم. این نامه نه برای اهمیت داشتن رفع اتهام، که به دلیل امکان سوءاستفاده از مطالب شما و شبهاتی که مطرح فرمودهاید و اهمیت دیگر مطالبی که ظاهراً به سرعت و طبیعتاً توأم با بیدقتی از جانب شما بیان شده، نگاشته میشود.
حجت الاسلام پناهیان چندی قبل در همایش حامیان جوان جبهه پایداری در شهر ری، بدون نام بردن از علی مطهری با یادآوری یکی از ادعاهای وی و سپس نقد آن، دلیل لزوم رای ندادن به امثال وی را اینگونه بیان داشت: «برخی از نمایندگان اصولگرای مجلس که از حداقل درایت سیاسی برخوردار نیستند، میگویند که مجلس نباید تابع اشارات رهبری باشد بلکه فقط باید تابع فرامین و حکم حکومتی باشد! در حالیکه مجلسی که چنین باشد، به نقطه امید دشمن تبدیل خواهد شد و امنیت و اقتدار کشور را کاهش خواهد داد. به نماینده اصولگرا میگوییم چرا رسانه بیگانه سخنان تو را پخش میکند، میگوید من نمیدانم چرا اینکار را میکند! ما باید ببینیم مواضع کدام یک از نامزدها در بی بی سی با اشتیاق پوشش داده میشود و به این افراد رای ندهیم و در مقابل ببینیم دشمنان از مواضع چه کسی برآشفته می شوند، به او رای بدهیم.» . این سخنرانی با واکنش دکتر علی مطهری نماینده اصولگرای مجلس هشتم مواجه شده است و وی در مطلبی به مطالب مطرح شده در سخنان حجت الاسلام پناهیان پاسخ داده است که متن کامل پاسخ دکتر مطهری در ادامه می آید .
عمریست دلم چو صید دربند شده! ای دوست مگر قیمت دل چند شده ؟
سنگین شده سایه ات کجایی ؟نکند یارانه ی عشق هم هدفمند شده؟
منم آن بیدل شیدا و غمت هست هویدا به دو چشمان همیشه تر و پیداست درون دلم آشوب و چه رسواست، دریغا که در آخر دلم از خانه برون رفت و دمی باز نگردد ، یار من بین تو کنون حال دل زار و بزن تار و ز دل خار تو بردار و بکن تار جهان دل بیمارم و نای نی خود را تو برون آر و دمی با من دلداده به سر کن که جهانی همه فانی و کنون بانی آن می نگرد بر دل آنی که بسانی دلش اندر دل دیگر زده آتش همه جانی و ز دل نارود عشقت که تو آنی که بمانی و دلم با تو بماند.
محبوبه طهماسبی